INDIRECTE MOORD

Bloed stroomde tot aan haar voeten
sneden in haar dijbenen gutsten stil
Hij had in het bloesje zitten wroeten
zakte daarna af tot haar linker bil

Verzetten kon niet; ze was verstijfd
en dus moest ze de zak laten begaan
Welbeschouwd was zij rap ingelijfd
plots woelde in haar lijf zijn banaan

Daarna ging hij met de noorderzon
van ’t meisje restte enkel een wrak
Hij grijsde; voor haar stierf de zon;
om verder te leven was zij te zwak

De smart in haar hart schreed voort
ze begon zichzelf alweer te straffen
In haar was een toekomst vermoord
natuurlijk zou hij het logenstraffen

‘t Mes sneed in haar been veel pijn
één tel sluimerde haar diep verdriet
Ze zuchtte; ze wilde wat alleen zijn
hopend dat deze smart haar verliet

Als verslaafd sneed ze vaker ‘t mes
om haar innerlijke smart te blussen
Op een dag sneed ze, tegen half zes
in een slagader ze stierf in ’t kussen

De verkrachter was haar al vergeten
ja zo gaat dat als je wordt verkracht
Als je oog hebt ..voor haar spleet en
je nooit aan dat meisje hebt gedacht