HET MEISJE EN DE POELIER

HET MEISJE EN DE POELIER

Ze kocht een vette kip bij de poelier;
vroeg aan hem hij legt toch nog wel
Die poelier beheerste zijn lachspier
beslist zus, zei hij, zelfs een heel stel

Ze nam haar kippetje mee naar huis
en legde het blote ding op haar bank
Iets in haar zei, iets is hier niet pluis
kippen zijn toch bruin en niet blank

Na weken had het kipje niets gelegd
ze dacht deze poelier heeft mij getild
Hij legt nog heel veel had hij gezegd
‘t is dit waarin kip met haan verschilt

Zonder te braden werd het kipje gaar
stinken evenwel, deed hij, als de pest
Op zekere dag, na ongeveer een jaar
stopte zij ‘t kipje in haar warme nest

Kipje zal ‘t heel koud hebben gehad
waarom heb ik ‘t niet eerder bedacht
Plotseling zag ze dat er een gat in zat
van zeker wel een centimeter of acht

Zou het het ei al stiekem gelegd zijn
vinden nochtans, deed ze haar ei niet
Die kip bezorgt mij enkel hoofdpijn
zou het een haan zijn ..ik weet ’t niet

Ze ging nogmaals naar haar poelier
en ze eiste haar betaalde geld terug
Je verkocht mij toch ‘t verkeerd dier
met zelfs zo’n groot gat in ZIJN rug

De poelier keek het arme meisje aan
tot hij vervolgens ‘t antwoord vond
Bedacht ik laat haar maar in de waan
deze arme lieverd is immers.. blond