GEBROKEN ZONLICHT

Laat je tranen nu maar stromen
’t eind’lijk afscheid weegt zo zwaar
Weet dat smart slechts voort kan komen
uit een grote liefde voor elkaar

Geef je pijn nu maar z’n wegen
’t grootst verdriet laat altijd lijden
Weet: ’t eind komt immer ongelegen
Maar het mag de liefde niet ontwijden

Laat je tranen niet meer schromen
geef aan het verdriet een vrije baan
Eens zal je elkaar weer tegenkomen
Voor een onverbrekelijk samengaan