Ziekte

ANOREXIA MEISJE

Geen gram vet nog aan ‘t lijf
tòch wilde zij minder gewicht
Ze schold haar ma meest stijf
maar huilde na het avondlicht

Vellen huid ontsierden het lijf
mager werd zij, tot op het bot
Het ging echt zo ik ‘t beschrijf
tòch bad zij ’s nachts tot God

Geen moment ontzag ze ’t lijf
honger kende zij al niet meer
Borstjes niet meer jong en stijf
‘s nachts deed haar ziekte zeer

Geen gram vet nog aan het lijf
tòch wilde zij minder gewicht
Ze leefde.. een dagje of vijf
heel ‘t puberlijf was ontwricht